Op donderdagavond 31 augustus organiseerde de KNMvD in samenwerking met de Caring Vets de discussieavond over de rol van de dierenarts in het bewaken van het welzijn van Paard en Gezelschapsdieren. De inleidingen werden gehouden door Arabella Burgers, voorzitter van de Caring Vets en GD practicus, Annette van Weezel Errens voorzitter van de werkgroep paard van de Caring Vets en Julius Peters, voorzitter Groep Geneeskunde van het Paard.
Ook deze keer was Franck Meijboom de discussieleider en werd na de inleidingen gediscussieerd aan de hand van stellingen.
Annette van Weezel noemde in haar presentatie de 5 vrijheden van Brambell waar in de paardenhouderij niet altijd rekening meer wordt gehouden. Zo blijkt de vrijheid van pijn, angst en stress zeker niet te kloppen gezien o.a. het hoge percentage maagzweren bij paarden door voedingsfouten en beperkte mogelijkheden tot vrije beweging en sociale interactie. Julius Peters ging in op de samenwerking met de Sectorraad Paard bij het verbieden van gecoupeerde paarden op keuringen en markten en een welzijnsprotocol voor de paardenmarkten. Er zijn zeker welzijnsissues op het gebied van huisvesting, training en fokkerij. Er bestaat ook een welzijnscheck online, waardoor hopelijk tevens meer data beschikbaar komenover de paardenhouderij. Zo is nu niet bekend hoeveel paarden er in Nederland zijn en hoe ze gehouden worden. Ook wordt gewerkt aan een keurmerk voor paardenwelzijn voor paardenstallingen.
De groep bestond uit een gevarieerd gezelschap en er waren o.a. practici uit de paardensector en de GD sector, collega’s werkzaam bij de faculteit, NVWA, onderwijs en van de Federation of Veterinarians in Europe,. Veel onderwerpen werden aangestipt maar konden helaas niet altijd uitgediept worden. Wel werd in beide sectoren duidelijk dat er verbeteringen op het gebeid van welzijn te behalen zijn maar dat het voor de dierenarts soms moeilijk kan zijn deze te laten prevaleren boven de economische belangen van de eigenaar of zichzelf. Bij nalatigheid door de eigenaar kan de dierenarts dit melden bij de inspectie, het meldpunt 144 of de NVWA. Helaas is dierenwelzijn bij de NVWA geen prioriteit en worden meldingen niet altijd behandeld, bijv. betreffende de illegale puppy handel.
Iedereen was het er over eens dat welzijnsproblemen bij paarden en GD vaak ontstaan door gebrek aan kennis bij houders. Dierenartsen kunnen daar met goede voorlichting iets aan veranderen. Lastig punt blijft hoe we dierhouders bereiken. Er zou op basisscholen al aandacht moeten komen voor dierenwelzijn, bijv door het stimuleren van het behalen van het Dierendiploma.
In de paardenhouderij lijkt de dierenarts de regie op diergezondheid en – welzijn kwijt, mede door allerlei aanbieders van alternatieve zorg. Hoe kan de dierenarts weer de rol van leidend adviseur naar zich toe halen? De professionele paardensector probeert dit door samenwerking te zoeken met de overige erfbetreders (hoefsmeden, paardentandartsen). Bij GD worden bijv. hondentrimsters, fokkers, dierenwinkels soms eerder geloofd dan dierenartsen. De dierenarts moet dan sterk in zijn schoenen staan om bij deze druk dierhouders te overtuigen. Soms adviseren dierenartsen niet de meest optimale behandeling voor het dier omdat men denkt dat de eigenaar dit mogelijk niet kan betalen, terwijl dit niet het geval hoeft te zijn. Hier spelen ook communicatievaardigheden een rol.
Zorgen werden geuit over de toenemende ketenvorming van dierenartspraktijken, waarbij een risico bestaat dat economische belangen prevaleren boven diergezondheid of -welzijn. . In sommige andere Europese landen moet de eigenaar van een dierenartsenpraktijk daarom een dierenarts zijn. is
Wat betreft het doorfokken met dieren met erfelijke afwijkingen zouden dierenartsen stelling moeten nemen tegen bv. brachycefale honden. Ook de malafide hondenhandel waardoor pups met grote gezondheidsproblemen bij de dierenarts terecht komen is een punt waartegen we ons zouden moeten uitspreken.
Ter afsluiting wordt gezegd dat het belangrijk is dat dierenartsen gezamenlijk stelling nemen over welzijnsissues. In Duitsland is er al een vereniging van dierenartsen voor dierenwelzijn, http://www.tierschutz-tvt.de/ die standpunten in neemt op het gebied van dierenwelzijn. Hier is een rol weggelegd voor de KNMVD en voor de Caring Vets. Door als groep stelling te nemen wordt de positie van de dierenarts als leidend adviseur weer sterker.
Na afloop van de sessies gaan KNMvD en Caring Vets samen om de tafel om te praten over het vervolg. De bedoeling is om tijdens de Nationale Veterinaire Najaarsdag in november duidelijk te maken welke standpunten we gezamenlijk willen innemen op het gebied van dierenwelzijn.
Geinteresseerde dierenartsen die zich willen aansluiten bij Caring Vets kunnen zich aanmelden via info@caringvets.nl en eventueel aangeven naar welke groep(en) interesse uitgaat (op dit moment zijn de volgende groepen gestart: landbouwhuisdieren, gezelschapsdieren en paard; de groepen proefdieren een wilde dieren zijn nog in ontwikkeling).
